Świat stwarzany na nowo

Jezus mówił im: "Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu, może być prorok tak lekceważony". 
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Marek 6,1-6)

Jak potężne są mechanizmy i sposoby myślenia głęboko zakorzenione, latami pielęgnowane i utrwalane. Wyrwać się poza krąg kategorycznych ocen, które raz zbudowane stają się punktem odniesienia na całe życie. Jest to jak więzienie, z którego nawet nie chce się wychodzić, bo łatwo się tam żyje, a jednocześnie trudno rozpoznać to jako więzienie i zapragnąć wolności. Wolność wymaga ciągłego wysiłku i świadomości, że nic z tego co jest dzisiaj nie jest tym samym, co wczoraj. Innym określeniem tej rzeczywistości jest stwierdzenie, że Bóg w każdej chwili stwarza świat na nowo i nie powiela tego, co było. Stary człowiek żyje starymi utrwalonymi schematami, co jest bardzo wygodne i zwalnia z twórczego myślenia i uważnego życia. Ten zamknięty krąg może być przerwany i taki moment jest jak przebudzenie, nagle rzeczywistość staje się świeża i nowa, pojawia się zachwyt dziecka nad każdym „tak dobrze znanym” elementem życia i otoczenia.