Łąki duchowej radości
"Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś". Lecz On rzekł: "Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”.
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Łukasz 11,27-28)
Błogosławieństwo, z którym wchodzimy w życie jest darem, na który nie mamy wpływu, przychodzi ono jako kontynuacja tej miłości, która jest początkiem naszego bycia w świecie. Błogosławieństwo to możemy pomnażać poprzez osobiste wybory, poprzez zwrócenie się ku Słowu Życia, ku Słowu Boga i to nie tylko, aby go słuchać, by być nim napełnionym, ale również by stawało się ono coraz bardziej fundamentem życia i źródłem działania. Otwiera to perspektywę uczestnictwa w życiu pokoleń przodków i otwartość na pokolenia, które jeszcze nie nadeszły. Takie świadome współuczestnictwo jest wielkim błogosławieństwem, jest darem przyjętym i darem przekazanym, jest miłością, która łączy, scala i kształtuje rzeczywistość zgodnie z zamiarem Tego, który jest wszystkim we wszystkich.
Ten mały zakątek wirtualnej przestrzeni, chciałbym zagospodarować tak,
by każdy czuł się zaproszony i mile widziany,
by znalazło się miejsce dla każdego wędrowca, bez względu na to skąd przybywa i dokąd zmierza
by zamiast kłótni i sporów, panowała radość dzielenia się bogactwem życia w duchu miłości i wzajemnego szacunku
by zamiast lęku i obaw, panował duch wolności wyrażania myśli i doświadczeń,
byśmy odkrywali jak wiele nas łączy i jak piękne jest to czym się różnimy