15 kwietnia

Chwała nie jest drogą poszukiwania specjalnego znaczenia, wyjątkowości, wyższości, czy górowania nad innymi. Chwała, którą rozpoznaje Jezus jest otwarciem oczu na to, co stanowi istotę, a nie chwilowe przypadłości. Chwała jest udziałem w miłości, która rodzi, stwarza, podtrzymuje w istnieniu. Syn Człowieczy ma w niej udział teraz, czyli w chwili całkowitej zgody, w ten sam sposób każdy syn ludzki zostaje otoczony chwałą, gdy otwiera oczy na istotę swego istnienia z całkowitą zgodą i uległością. Wtedy też pojawia się świadomość, że „w Nim Bóg” to również „Bóg w Nim”, że ta odwieczna jedność będzie widoczna tylko w chwale, czyli dzięki nowemu spojrzeniu, które sięga głębiej niż poszukiwanie ludzkiego zrozumienia.