18 lutego

Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł? Macie oczy, a nie widzicie: macie uszy, a nie słyszycie?
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Marek 8,14-21)

Wewnętrzna przemiana, która dokonuje się jako owoc życia w przestrzeni Obecności sprawia, że oczy i uszy otwierają się na zupełnie nieznaną wcześniej rzeczywistość. Z poziomu troski o chwilowe potrzeby, które wydają się najważniejsze, na poziom życia w obfitości, którą jest samo Życie, lub w życie przestrzeni, którą Jezus nazywa Królestwem Bożym. Jeśli uwaga (troska) skierowana jest na pełnię życia, na Królestwo Życia, wszystkie inne sprawy są „dodane” lub jak mówi Jezus w innym miejscu same się o siebie zatroszczą. Otępiały umysł szuka rozwiązań w ramach swoich własnych możliwości, które jeśli chodzi o rzeczywistość pełni Życia, są bardzo ograniczone, stąd nawrócenie jako pierwszy krok na drodze duchowej (a właściwie jedyny, nieustannie powtarzany) to zmiana kierunku, w którym skierowane są „oczy i uszy”, zmiana sposobu widzenia i słuchania.