19 lipca

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść. Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: "Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat".
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Mateusz 12,1-8)

Pierwsza część życia to zwykle poznawanie i uczenie się zasad, praw, reguł, społecznych konwenansów, sposobów bezkonfliktowego współżycia w społeczności. Nosi ona zawsze charakter lokalny danej kultury, religii, obyczajowości wypracowanej przez daną społeczność. Konfrontacja z odmiennymi kulturami i tradycjami pokazuje nie tylko różnorodność, ale i względność praw, które wcześniej wydawały się jedyne i niezmienne. Wolność ku której zaprasza Jezus jest wystawieniem na próbę wszystkich „świętości” lokalnej kultury, obyczajowości czy religii. Wolność ta pyta o najważniejsze źródło i najważniejszy autorytet, wskazując na Ojca, który swojego Syna czyni panem szabatu. Uczniowie już odczuwają tę nową relację, a Duch Chrystusa otwiera serca na wolność, która praw nie lekceważy, ale całkowicie je przekracza.