2 kwietnia

Ojciec i Życie to ta sama rzeczywistość, chociaż ze względu na to, że to jedynie słowa, które są zawsze nieadekwatne wobec tej tajemnicy, warto szukać kolejnych określeń, obrazów, odniesień, symboli, aby przybliżać się do uczestnictwa w tej rzeczywistości. Dając Synowi poznać, że ma życie w sobie Ojciec otwiera przed nim ogrom doświadczenia, z którym Syn całkowicie się identyfikuje. To poznanie pokazuje, że śmierć dotyczy tylko tego, co chwilowe, tymczasowe, co przybrało pewną formę na jakiś czas i tę formę opuszcza, ale to, co stanowi istotę nie podlega śmierci, ale wskrzeszeniu. Syn kieruje swój głos ku tym, którzy są umarli, którzy nie mają życia w sobie, którzy całą nadzieje pokładają w tej przejściowej, chwilowej formie. Usłyszeć Jego głos to odkryć, że jest życie, które przekracza wszystkie formy, które nie podlega śmierci, ani ludzkiej ocenie, w którym jednak można świadomie uczestniczyć, odkrywać jego pełnię i radość.