- 22 marca -
Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo.
Pisma, objawienie, znaki, osoby (również osoba Jezusa) wszystko to nazwane świadectwem, lub składające świadectwo wskazuje na rzeczywistość, która je całkowicie przekracza. Składanie świadectwa jest nieustannym wskazywaniem i odniesieniem do rzeczywistości samej w sobie, która wszystko jednoczy i zawiera, która nie daje się w żaden sposób zdefiniować, ale można na nią wskazywać. Uwierzenie świadectwu nie opiera się na przekonaniu o prawdziwości stwierdzeń, bo one same w sobie nic nie wnoszą. Uwierzenie jest osobistym doświadczeniem prawdziwości nie tyle świadectwa, co prawdziwości rzeczywistości na które wskazuje świadectwo. Wiele osób zatrzymuje się na poziomie znaków, czasem nawet otaczając je kultem, a nie docierają do rzeczywistości do której one mają poprowadzić („nie macie także słowa Jego, trwającego w was”). Świątynie mogą stać się zbiorem znaków w pięknym wydaniu, grupy religijne mogą spierać się, która ma piękniejsze i bardziej autentyczne znaki, i tylko nieliczni korzystając ze znaków czasem w bardzo prostym wydaniu robią z nich użytek – dają się poprowadzić ku Temu, na którego wszystkie te znaki wskazują, i mogą się cieszyć „słuchaniem Jego głosu”, „oglądaniem Jego oblicza” już tu i teraz.
