29 listopada

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
(czytaj Łukasz 10,21-24)

Objawienie nie jest owocem intelektualnych poszukiwań, studiów, ambicji, zdobytej wiedzy, jest wolą Ojca, darem dla małych i pokornych. Przychodzi nie poprzez rozum, ale jest mądrością serca, której często nie da się zamienić w słowa. Najpierw jest zgodą na niewiedzę i gotowością słuchania, potrzebuje przestrzeni niezapełnionej żadnymi koncepcjami i mądrymi myślami. Mądrość objawiona nie rodzi konfliktów, bo nie potrzebuje się bronić, ubogaca i przemienia życie tych, którzy ją przyjęli, nie budzi lęku w tych, którzy nie są w stanie jej przyjąć, bo jej nie dostrzegają.