Łąki duchowej radości
Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił i jest cudem w naszych oczach?
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Mateusz 21,33-43)
Tam gdzie kończą się ludzkie możliwości pojawia się możliwość, która je przerasta, której ludzki umysł nie dostrzega, bo nie jest do tego zdolny. Taka nowa perspektywa, nowe spojrzenie nie jest wynikiem wiedzy i umiejętności, ludzkich zdolności, ale jest darem, łaską, przemienioną świadomością. Dotknięcie granic ludzkich możliwości jest kluczowym doświadczeniem, to właśnie bezsilność otwiera na łaskę, zawód, rozczarowanie może być początkiem zupełnie nowej postawy życiowej. Doświadczenie granic ludzkich możliwości, może zaowocować zniechęceniem i załamaniem, ale niesie też ogromną szansę na wzrost, rozwój i przemianę, to co zostaje zniszczone należy do fałszywego ja, które ufa tylko swoim możliwościom, a do głosu dochodzi ja prawdziwe, które buduje na łasce i na darze miłości.
Ten mały zakątek wirtualnej przestrzeni, chciałbym zagospodarować tak,
by każdy czuł się zaproszony i mile widziany,
by znalazło się miejsce dla każdego wędrowca, bez względu na to skąd przybywa i dokąd zmierza
by zamiast kłótni i sporów, panowała radość dzielenia się bogactwem życia w duchu miłości i wzajemnego szacunku
by zamiast lęku i obaw, panował duch wolności wyrażania myśli i doświadczeń,
byśmy odkrywali jak wiele nas łączy i jak piękne jest to czym się różnimy