Dar wiary

Obrócił się w tłumie i zapytał: "Kto dotknął się mojego płaszcza?" Odpowiedzieli Mu uczniowie: "Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: «Kto się Mnie dotknął?»" 
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Marek 5,21-43)

To samo działanie, ten sam czyn przynosi różne rezultaty w zależności od intencji osoby, która go wykonuje. Nie chodzi to o przekonania, lub nastawienie, nawet coś, co nazywamy motywacją nie jest tu adekwatnym określeniem. Postawa, którą Jezus nazywa wiarą jest sposobem patrzenia na świat, jest sposobem przeżywania, doświadczania rzeczywistości, który opiera się nie na jakimś systemie przekonań, czy wypracowanych sposobów myślenia i działania, ale na wewnętrznej „wlanej wiedzy”, która objawia się jako intencja. Wiara w tym ujęciu jest czystym darem, który może być zaskoczeniem nawet dla samego wierzącego, bo owoce tego daru przekraczają oczekiwania i racjonalne założenia, a jednocześnie napełniają odwagą w działaniu i w życiu codziennym. Z perspektywy wiary wszystko jest możliwe, a przeszkody są przestrzenią praktyki duchowej, dzięki której dar wiary może wzrastać i umacniać się.