odpuszczenie

Jezus widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: "Ufaj, synu, odpuszczają ci się twoje grzechy”.
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Mateusz 9,1-8)

Paraliż jest nie tylko dolegliwością fizyczną, o wiele bardziej jest kwestią niemocy duchowej, która wyraża się na zewnątrz. Współczesne formy paraliżu chyba najbardziej widoczne się w różnego rodzaju depresjach, zamknięciu wewnętrznym, życiu w świecie własnych myśli. Grzechem w pojęciu biblijnym jest przede wszystkim stan wewnętrznego poczucia oddzielenia od Boga i od całej rzeczywistości. Odpuszczenie grzechu to przede wszystkim uzdolnienie do odnowienia zerwanych relacji i w tym sensie niewiele ma wspólnego z moralną oceną poszczególnych czynów człowieka. Co więcej paraliż duchowy, któremu już nie da się zaprzeczyć i dalej uciekać w racjonalizacje i usprawiedliwienia jest ważnym znakiem, który pozwala rozpoznać problem i szukać pomocy. Potrzebne jest odpuszczenie, potrzebne jest świadectwo pełne miłości i współczucia, a owocem takiego odpuszczenia, wyzwolenia, przemiany jest odzyskanie zdolności do samodzielnego chodzenia, jest powrotem do życia, a nie kwestią winy i kary jak opisuje to moralność. Jezus nie zajmuje się oceną moralną, On widzi ludzką niemoc, poszukiwanie pomocy i ufność (wiarę) i przywraca siły.