Spisane doświadczenie wiary

Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać.
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Jan 21,20-25)

Bogactwo spotkania z drugą osobą nie da się zawrzeć w żadnych księgach, one mogą jedynie przybliżyć, dać przedsmak, zachęcić. Świadectwo zdarzeń zawarte na piśmie jest ważnym dokumentem, ale w przekazie chodzi o coś więcej niż dokument. Nie tylko treść zapisana jest ważna, ale duch, z którego rodzi się zapis. Kiedy mówimy, że słowo ma moc, że może zmieniać, kształtować, dawać siłę to dzieje się tak dlatego, że słowo jest pełne ducha, a zatem nie zrodziło się w głowie, ale w sercu, głowa pomogła tylko nadać mu ostateczny kształt. Zapis świadectwa prowadzi do spotkania z osobą, do wejścia w przestrzeń życia tej osoby, daje też możliwość przyjęcia osoby i wejścia z nią w relację. Osoba Chrystusa nie jest już dostępna w swej historycznej postaci, ale zawsze jest dostępna w swojej zmartwychwstałej postaci, która przekracza pokolenia, czas i przestrzeń, a która ma swoje odbicie w tekstach jako zapis doświadczenia Jego osoby przez wspólnotę wierzących.