Teraz Wy również,

"Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam". Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.
(z Ewangelii dnia, czytaj całość – Jan 20,19-31)

Wąskie rozumienie grzechu jako indywidualnego błędu moralne poszczególnych osób tak głęboko zakorzeniło się w powszechnej świadomości chrześcijan, że wręcz nie pozwala zrozumieć szerokiego kontekstu jaki wyłania się z tekstów biblijnych. Grzech jako zniewolenie, nie tylko osobiste, ale jeszcze bardziej strukturalne wymaga wyzwolenia, odpuszczenia, pomocy w wyjściu na wolność. W tym kontekście „komu odpuszczamy”, temu pomagamy wyjść na wolność, ten może dołączyć do grona osób na drodze transformacji, „komu zatrzymujemy”, temu nie okazujemy pomocy, wsparcia, ten też pozostaje w niewoli, czy to osobistej, czy też w opresji struktur „tego świata”. Takie odczytanie posłania „Ja was posyłam” skierowane do uczniów (nie tylko apostołów, czy w późniejszym rozumieniu osób stanu duchownego, ale każdego ucznia) jako ludzi niosących wolność i pokój wymaga światła Ducha Świętego i nie może się opierać na osądzie czysto moralnym, czy odniesieniu się do kodeksów prawnych, lub reguł poprawności przyjętych w danej społeczności. Gdyby wystarczyły kodeksy to po co jeszcze Duch święty, jak wszystko jest w księgach prawa. Posłany przez Ojca by nieść wolność, przebaczenie, pojednanie, uzdrowienie, przemianę osobistą i całych wspólnot, mówi „teraz WY jesteście również częścią planu miłości Ojca”.